گل مریم
گل مریم ,گل مریم شعر,گل مریم عکس,گل مریم قرمز,کاشت گل مریم,گل مریم عکس زیبا,انواع گل مریم,طریقه نگهداری گل مریم,پیاز گل مریم
توضیحاتی در مورد گل مریم
گل مریم (نام علمی: Polianthes tuberosa) گیاهی است چندساله با گلهای سفیدرنگ و خوشبو که عصارهٔ آن در عطرسازی استفاده میشود. گل مریم ایرانی به دلیل معطر بودن آن در دنیا منحصربهفرداست و به دلیل همین مزیت در دنیا جایگاه ویژهای دارد و در سراسر جهان و بخصوص به اروپا خواهان زیادی دارد. علت این نام گذاری ظاهرآ این بودهاست که در نقاشیهای تاریخی ایران همواره این گل در دست حضرت مریم قرار داشتهاست.در این مطلب از سایت جسارت در مورد گل مریم صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
گل مریم چیست
گل مریم گیاهی شب گلده، بومی مکزیک و گونه شناخته شده دیگری از سرده گل مریم است. این گیاه در خوشههای دراز تا ارتفاع ۴۵ سانتیمتر رشد میکند و تولید خوشههای معطر و مومی از گلهای سفید میکند که از بخشهای پایین به سمت بالا رشد میکنند. در زبان انگلیسی آن را Tuberose میگویند که از واژهٔ لاتین Tuberosa به معنی ورم یا غده گرفته شدهاست. گل مریم در هندوستان دارای اهمیت ویژهای است و در مراسم عروسی، عزا و آیینهای مذهبی استفاده میشود. در ایران نیز این گل به صورت تجاری تولید میشود.
آشنایی با گل مریم
گل مریم بسیار معطر است و به صورت گل شاخه بریده در دسته های گل از آن استفاده میشود. همچنین از این گل در صنعت عطرسازی استفاده فراوان شده، در ایران نیز این گل به صورت تجارتی تولید می شود. گل مریمی که در کشور ما تولید می شود به دلیل عطر بسیار زیاد آن، در دنیا منحصر بفرد بوده، و به دلیل همین ویژگی جایگاه ویژه ای دارد و هر ساله مقدار زیادی از این گل به سراسر جهان صادر می شود.
گیاه شناسی گل مریم
مریم از دسته گیاهان پیاز دار، چند ساله و از خانواده مارچوبگان است. تا کنون 12 گونه از این گل شناسایی شده و در خوشههای دراز تا ارتفاع ۴۵ تا 90 سانتیمتر رشد میکند و تولید خوشههای معطر و مومی از گلهای سفید میکند که از بخشهای پایین به سمت بالا رشد میکنند. بر روی هر سنبله میتواند تا 30 عدد گل به شکل شیپوری کوچک با گردن بلند وجود داشته باشد. مریم در بهار، تابستان و پاییز بسته به فصل کاشت آن گل میدهد و در مناطقی که دارای زمستان سرد هستند، پیاز آن را در پاییز از زمین خارج نموده و در انبار خشک نگهداری میکنند و دوباره در بهار کشت میدهند.
شرایط محیطی گل مریم
شرایط محیطی مورد نیاز رشد و نگهداری گیاه مریم عبارتند از: خاک: خاک مناسب برای گیاه مریم، خاک سبک، شنی و با حاصلخیزی مناسب می باشد. البته خاک باید ظرفیت نگهداری آب را به خوبی داشته باشد. نور: این گل نیاز به نور کافی داشته، بهترین کار این است که گلدان را در محلی آفتابگیر قرار دهیم. آبیاری: در طول دوره رشد، رطوبت خاک باید حفظ شود و اگر خاک گلدان به مدت طولانی خشک باشد، شاخ و برگ گیاه به رنگ، سبز یا آبی تیره در آمده و به علاوه کیفیت گل هم پایین می آید. به طورکلی همانند گل نرگس و گل لاله رطوبت زیاد در زمان سبز شدن پیاز، ممکن است باعث پوسیدن سوخ ها شود و این در زمان گلدهی روی نمو گیاه اثر منفی داشته و باعث کاهش کیفیت عملکرد گل می شود. دما:پیاز مریم به سرما حساس بوده و در زمستان باید از خاک خارج گردیده و در انبار نگهداری شود. اگر دمای هوا در فضای باز، بین ۳۰-۲۰ درجه سانتیگراد باشد میزان تولید پیاز به بالاترین مقدار خود میرسد. دمای بهینه نگهداری بوته مریم ۵/۲۹-۵/۱۵ درجه سانتیگراد می باشد و چون گیاه به سرما حساس است دمای پائین ۱۰ درجه سانتیگراد به آن آسیب می رساند. مبارزه با آفات و بیماری ها: پوسیدگی ساقه در اثر قارچ از مهمترین آفات گیاه بوده، برای کنترل آن از ضدعفونی کردن خاک با PCNB در مرحله گلدهی استفاده می شود. کوددهی: استفاده از کودهای موجود در بازار شامل عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم برای رشد گیاه مفید است. البته به طور کلی و در صورت استفاده از خاک مناسب، مریم معطر به تغذیه زیادی نیاز نداشته و به کودهای آلی و غیر آلی به خوبی پاسخ می دهد و باید از کودهای تکمیلی برای آن استفاده کرد.
منشأ گل مریم
منشأ آن مکزیک بوده و گیاهی دایمی و نیمه سوخدار (Half bulbous plant) است. سوخ ها از فلس ها و قاعده برگ ها تشکیل می شود. ساقه ساختار متراکمی است که درون فلس ها مخفی می ماند. اندام زیرزمینی آن در منابع مختلف با نام های متفاوت بیان شده است. برخی آنرا ریزوم ژوخه ای و برخی آنرا ریشه ژوخه ای نامیده اند. در عمل برای گل مریم از اصطلاح سوخ استفاده می شود چون در ظاهر شبیه سوخ است. این گیاه از نظر رده بندی در خانواده ی مارچوبه سانان جدیدا قرار گرفته است. نام Polianthesاز در کلمه « Poly» به معنی زیاد و « Anthos» به معنی گل، مشتق شده است که به علت فراوانی گل در این گیاه است. برگ های این گیاه به تعداد زیاد به شکل نیزه ای باریک و طویل بوده و به صورت طوقه ای در سطح زمین قرار داشته و از وسط آنها ساقه گلدهنده خارج می شود. واریته هایی از آن ابلق بوده و دارای برگ هایی با خطوط زرد یا طلایی هستند که بسیار جذاب و برای تزیین باغ مناسب است. خوشه گل آن به طول ۳۸-۱۴ سانتی متر و در انتهای ساقه گلدهنده قرار داشته و گلچه های سفید رنگ به صورت جفتی به تعداد حدود ۳۰ جفت متناوب روی بخش انتهایی آن تشکیل می شود. گلبرگ ها به تقریب گوشتی و ستاره ای شکل هستند. گل ها ممکن است کم پر، نیمه پرپر و یا پرپر باشند. رنگ گل سفید است ولی در اثر عملیات به نژادی رنگ های دیگر به آن وارد شده و خلوص آن از ذست رفته است. از استانداردهای لازم برای صادرات گل مریم، خالص بودن رنگ سفید گل ها است. این گل بسیار معطر است به طوری که تحمل عطر آن برای برخی افراد مشکل است. این گیاه هم در گلدان و هم در هوای آزاد کشت می شود.از مهمترین گل های بریده مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری است و در اغلب شهرهای ایران خریداران زیادی دارد.
طریقه کاشت گل مریم
گل مریم را هم در زمین و هم در گلدان می توان کاشت . در مناطق سرد بهتر است گل مریم در گلدان کاشته شود زیرا غده های گل مریم خراب می شوند. برای کاشتن پیازهای مریم در گلدان باید ابتدا در فصل بهار، پیازهائی را که گل ندادهاند، جدا کرده و آنها را در گلدان مملو از خاک تازه، مخلوط با خاک برگ، کاشت و در گلخانه سرد و یا در اتاق، بدون اینکه گلدانها را آبیاری کنند تا اواسط اسفند نگاهداری نمایند.خیس کردن پیازها در یک محلول رقیق اسید جیبرلیک گلدهی گیاه را ۱۵روز جلو می اندازد و همچنین بر ارتفاع گیاه و تعداد گل در سنبله اثر مثبت دارد. همچنین اثر دیگر این هورمون محرک رشد، افزایش دوره گلدهی می باشد. البته استفاده از این هورمون برای تولید تجاری این گل اهمیت دارد، لیکن در منزل نیز میتوانید از ان برای تحریک رشد گیاه استفاده کنید.
گلدهی گل مریم
گلدهی: گلدهی مریم ۲ تا ۴ ماه بعد از کاشت آغاز می شود و در صورت فراهم بودن شرایط محیطی می تواند در سراسر سال گل بدهد. بسته به فصل کاشت در بهار، تابستان، پاییز و زمستان گل می دهد. در حالت عادی در بهار کشت شده و گلدهی آن از اواسط تابستان شروع می شود که برحسب رقم می تواند تا اواسط پاییز ادامه یابد. در فصل سرما می توان از گلخانه ای که دمای آن حدود ۱۸-۱۶درجه است استفاده کرد که در این شرایط پس از ۸ هفته گیاهان به گل می روند.
نام علمی گل مریم
گل مریم با نام علمی Polianthes tuberosa از گلهای معطر و زیبایی است که طرفداران زیادی در سراسر دنیا دارد و جزو 10 گل پرطرفدار محسوب می شود که اکثرا به صورت شاخه بریده عرضه می شود. این گل زیبا با عطر دل انگیزی که دارد، هوش از سر همه می برد و به همین منظور در صنعت عطرسازی استفاده می شود. گل مریم بومی مکزیک است و گیاهی دائمی است .
کاشت پیاز گل مریم
پیازها را با فواصل 30 سانتی متری در عمق 4 تا 7 سانتی خاک بکارید . اگر دمای هوا کمتر از 10 درجه است توصیه می شود پیازها را ابتدا در گلدان بکارید سپس به باغچه منتقل کنید. تا زمان رشد کامل خاک را همواره کمی مرطوب نگه دارید . در زمان کاشت می توانید از کود های پوسیده دامی استفاده کنید.
گل مریم در ایران
گل مریمی که در ایران تولید می شود عطر بی نظیری دارد، بطوریکه در سراسر دنیا شناخته شده است و جزو محصولات صادراتی کشورمان به شمار می رود. استفاده از گل مریم در دسته گل های شیک و فانتزی، سبدهای گل تشریفاتی و تزیین ماشین عروس و گل دست عروس استفاده می شود و زیبایی خاصی را به محافل شما می بخشد. اگر شما هم جزو افرادی هستید که به گل مریم علاقمند می باشید و تصمیم دارید گل مریم را در گلدان یا باغچه پرورش دهید، در ادامه با ما همراه باشید.
گل مریم در عطر سازی
گل مریم با رنگ سفید یکی دیگه از گل های خوشبو است که عصاره این گل مخصوصا در فرانسه و هندوستان برای عطر سازی استفاده می شود و گل مریمی که در ایران تولید می شود به دلیل معطر بودنش در دنیا منحصر به فرد است و هر ساله مقدار زیادی از این نوع گل به سراسر جهان محصوصاً اروپا صادر می شود. گل مریم در کشور هندوستان دارای اهمیت ویژه ای است و در مراسم عروسی از این گل استفاده می شود.
پیاز گل مریم
پیازهایی که گل نداده اند را در مخلوطی از خاک برگ و ماسه که حاصلخیز باشد طوری بکارید که نوک آنها به سمت بالا باشد . عمق کاشت بین 4 تا 7 سانتی متر است زمان کاشت این پیاز اوایل بهار است و حدود 45 تا 60 روز بعد به گل می نشیند . آبیاری نباید زیاد باشد . گلدان را در محلی با آفتاب کامل قرار دهید که دمای آن بالای 15 درجه باشد.
سوخ های گل مریم
سوخ های مریم دوره استراحت طولانی نداشته و می توان آنها را ۴ تا ۵ هفته بعد از برداشت کشت کرد. مشاهده شده است که اگر سوخ های تازه کشت شود باعث رشد رویشی زیاد و گلدهی کمتر می شود. انبار سوخ ها به مدت ۳۰ روز در دمای ۱۰ درجه سانتی گراد برای تولید گل بیشتر، لازم است. کاشت سوخ ها باید در زمانی که هوا معتدل بوده و خیلی گرم یا خیلی سرد نباشد انجام شود. کاشت سوخ به صورت منفرد به کاشت توده ای آنها ترجیح داده می شود. سوخ باید با دقت طوری در خاک قرار گیرد که نوک آن به سمت بالا باشد. اغلب سوخ ها در فاصله ۳۰در۳۰ سانتی متر کشت می شود. بهتر است به ازاء هر چهار ردیف، بین ردیف چهارم و پنجم یک فاصله ۶۰ سانتی متر جهت انجام راحت تر عملیات نگهداری در نظر گرفته شود. عمق کاشت بسته به نوع خاک ۷-۴ سانتی متر در نظر گرفته می شود که در خاک های شنی عمیق تر از خاک های رسی کشت می شود.
نیاز های گل مریم
نیاز ها:گل مریم احتیاج به خاک سبک و حاصلخیز داشته، محل های گرم و آفتابی را می پسندد. در نقاط کاملاً سردسیر به خوبی عمل نمی آید و در این نقاط باید در گلدان و در گلخانه کاشته شوند. دما مهمترین عامل مؤثر بر رشد و آغازیدن گل و به دنبال آن نمو گل و سوخ است. دامنه دمایی بهینه برای رشدو نمو ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتی گراد است. دمای حدود ۴۰ درجه باعث کاهش طول سنبله، وزن و کیفیت گل می شود. دمای پایین در صورتی که به کمتر از ۱۰ درجه برسد اثر منفی روی رشد و گلدهی در اثر کم پر و نیمه پرپر دارد. اما در ارقام پرپر گل درشت، تولید گل از نظر کیفیت و کمیت در دمای متوسط افزایش می یابد. دمای خاک حدود ۲۰ درجه برای بهترین رشد مناسب است. طول روز بلند باعث افزایش رشد رویشی، طول گل و نیز ظهور زودتر گل می شود. کاهش شدت نور باعث افزایش طول برگ و کاهش بنیه گیاه می شود اما افزایش شدت و طول دوره روشنایی با فراهم کردن دمای بهینه باعث افزایش کیفیت گل می شود. شدت نور کم و نیز طول روز کوتاه مانند شرایط زمستان، روی گلدهی اثر منفی دارد اما ارقام پرپر اثر زیادی ندارد.